Hoihoi allemaal,

Er is weer een week voorbij, al bijna 1,5 maanden in amerika. Waar is de tijd gebleven?

Vorige week woensdag ben ik naar de elementary school geweest waar ik help in 1st grade. De school heet Loveland en ik ben er achter gekomen dat de wijk waarin ik woon ook Loveland heet. Hoe leuk is het dat ik in 'Loveland' woon, haha! De school is gebouwd als een huis en alles is heel huiselijk ingericht, heel gezellig! De kids waren heel blij dat ik kwam helpen, maar ze konden maar niet begrijpen dat ik uit Nederland kom. Een paar uitspraken en vragen die ik hoorde (kleine disclaimer, deze kids zijn 5/6): "Why don't you speak English?" Ik voelde me van de ene kant flink beledigd, want ik probeer heel hard zonder accent te praten. Aan de andere kant vond ik het ook heel schattig en probeerde ik uit te leggen dat ik in Nederland een andere taal spreek. "How long do you need to drive to The Netherlands?" Ik probeerde uit te leggen, met de nadruk op probeerde, dat ik uit Europa kom en niet ben geboren in de VS en dat ik zelfs moet vliegen om naar Nederland te gaan. "I wonder how your voice sounds when you talk like us" Ik moest hier heel hard om lachen en ik zei dat ik -denk ik - toch wel dezelfde stem heb als ik een andere taal praat. "I want to talk like you!" Oh no girl you don't, het is beter om gewoon Amerikaans te blijven praten. De lerares van de groep is ook heel aardig en probeert me echt dingen te laten doen, in plaats van rond te laten lopen. Zo mag ik werkjes nakijken en controleren, en als iemand een-op-een begeleiding nodig heeft, mag ik dat ook doen.

Toch begrijpen ze wel dat ik uit een ander land kom, want ook donderdag bleven ze maar vragen stellen over Nederland. Ik ben wel tot de conclusie gekomen dat ik kinderen geweldig vind en ik kan niet wachten om hier mijn geld mee te verdienen. Sommige leraren vragen of ik er geld voor krijg om te helpen, en dan vertel ik dat ik het alleen maar doe omdat ik het leuk vind. Dan zeggen ze: "Oh honey, you're gonna love the job when you're done in college". Vanmiddag ga ik weer en ik heb er heel veel zin in!

Maandag was Laborday dus hadden we vrij. De leraren hadden vrijdag een studiedag, dus ik had een lekker lang weekend voor de boeg! we zijn met z'n 4en en de twee hondjes naar Minneapolis gereden. Een rit van 6,5 uur, dus dat duurde wel even. We verbleven in een hotel tegenover de Mall of America, het grootste winkelcentrum van de VS. Zo groot dat er zelfs achtbanen zijn. Ik heb flink geshopt, ik had natuurlijk niet heel veel kleren bij me uit Nederland en ik probeerde zo min mogelijk te shoppen voor we naar Minneapolis gingen, zodat ik meer in kon kopen dit weekend. Dat is gelukt! Maandagmiddag zijn we teruggekomen en ik ben gister en vandaag weer naar school geweest.

Vanavond is mijn eerste hiphop les bij een dansstudio in de buurt. Ik ben heel benieuwd hoe de stijl is hier en hoe hoog het niveau is. Ik ben wel weer toe aan een beetje beweging!

Elke dag gaat een stukje beter, maar het is nog steeds niet mijn 'thuis'. Ik begin me wel al meer vertrouwd te voelen op school en ik begrijp nu een beetje meer hoe school in elkaar steekt hier. De meeste leraren weten nu ook dat ik een uitwisselingsstudent ben en ik krijg veel complimenten dat mijn engels al een stuk beter is. Ik merk zelfs dat als ik een berichtje wil typen of aan het skypen ben in het Nederlands dat ik soms niet uit mijn woorden kom. Een heel vreemd gevoel is dat, maar het is een goed teken. Ik vraag me af hoe ik me voel als ik over 9 maanden weer in Nederland ben en de hele tijd Nederlands moet praten. Ik zit tussen twee talen in, haha!

See ya!

Liefs, Maxime